F r a n c i s c i M a u r o l y c i O p e r a M a t h e m a t i c a |
Introduzione | Help | Pianta | Sommario |
Euclidis elementorum frag. | Demonstrationes secundi |
<- | App. | -| | <- | = | -| |
Demonstrationes secundi
Prima
2a
3a
4a
5a
6a
7a
8a
9a
11a
33 Dempto utrinque eb
demptoque utrinque dbh
12a, 13a
Demonstratio 13ae
Apposito utrobique bd ex penultima primi
Additio 37 Hoc modo differentia quadratorum ab, bc divisa in basim ac [A:8r] exhibet lineam ec quae est10 differentia portionum basis.
38 Igitur quadratum bc minus est quadratis ab, ac simul sumptis in rectangulo ac ea. Et hoc est, quod concludit 13a Secundi quoniam in triangulo perpendicularis intus cadit.
Demonstratio 12ae
40 Igitur quadratum bc (11quoniam perpendicularis extra cadit)12 maius est quadratis ab, ca13 simul sumptis in duplo rectanguli ca ad. // Et hoc concludit 12a 2i.
Additio secunda 41 Item quadratum bc excedit quadratum ab in quadrato ca dictoque duplo. Hoc est in rectangulo quod fit14 ex ac in cda. Quam ob rem differentia quadratorum ab, bc, divisa in ac exhibet totum cda a quo si auferatur ca superest duplum ad unde notescit ipsa ad. Exemplum per 13a
Quod est duplum rectanguli ca ad quod est 70. Per 12a
quod est duplum rectanguli ca ad. 44 Per sequentibus
Duae propositiones additae
45 Quando perpendicularis cadit intus in basim, tunc productum basis in differentiam portionum una cum quadrato lateris minoris sumptum aequiperat quadratum lateris maioris. Ex hac sequitur demonstratio 13e ut supra. 46 Quando autem perpendicularis cadit extra, tunc productum basis in aggregatum ex basis duploque adiectae usque ad perpendicularem una cum quadrato lateris minoris sumptum aequivalet quadrato lateris maioris. Quae conclusio sequitur ex demonstratione 12ae ut supra. [A:8v]
Scholium
47 Notandum, quod ratio postulabat, ut huius libri 13a praeponeretur 12ae. Nam 13a pertinet ad perpendicularem intus cadentem, quod est commune triangulo orthogonio, amblygonio et oxygonio. At 12a loquitur de perpendiculari extra cadente, quod accidit solum triangulo amblygonio. 48 Erat ergo hic optimus ordo, ut post 11am immediate sequeretur praecedentium additarum prior. Deinde 13a, quae ex ipsa addita demonstratur. Post hanc vero 12a quae per 4am huius et penultimam primi ostenditur. Postremo autem reliqua ex additis, quae ex 12a demonstratur. Hoc videlicet ordine.
Additio 49 In omni triangulo, si perpendicularis intus cadit in basim: latus maius potentius est minore in rectangulo quod fit ex basi in differentiam portionum basis.
13a 50 Tunc autem latus oppositum acuto utrumlibet minus potentius15 reliquo et basi in rectangulo quod fit ex basi et portionis inter dictum acutum et perpendicularem sumptae duplo.
12a 51 Si autem perpendicularis extra cadat: quod accidit triangulo amblygonio: tunc latus, quod obtusum angulum subtendit, potentius est reliquis in rectangulo quod fit, ex basi et ex continuatae ad perpendicularem usque duplo.
Additio 52 Tunc autem latus dictum subtensum obtuso potentius est reliquo in rectangulo quod fit ex basi et ex aggregato basis et dupli eius, quae basi ad perpendicularem usque continuatur. Post hanc sequentur 14a, 15a, 16a. Atque ita fient 18 propositiones. Et completur Elementorum secundus. 30 Ianuarii |
Inizio della pagina |