4^a

11 // Sunto duo numeri quilibet a b quorum maior a. // Aio quod b ipsius a aut pars est, aut partes.

// Nam si b metitur ipsum a tunc per diffinitionem b pars erit ipsius a. // Si non metitur, aut a b sunt primi aut compositi ad invicem: si primi, dividantur in unitates: si compositi, reperiatur¹⁷ per 2^am huius maxima communis eorum dimensio, et dividantur a b singuli in partes aequales ipsi dimensioni: sic enim unumquodque segmentorum numeri b pars est numeri a quandoquidem ipsum metitur, quare et totus b partes ipsius a. Verum ergo est quod proponitur.